राष्ट्रीय स्तरावरील बॅडमिंटन स्पर्धा 8 नोव्हेंबर 2017
नागपूर ला राष्ट्रीय स्तरावर बॅडमिंटन स्पर्धा झाल्या होत्या. त्यात सायना नेहवाल आणि पी. व्ही. सिंधू ची अप्रतिम, अवर्णनीय मॅच बघायला मिळाली. दोघीही तोडीसतोड आहे. चायना च्या वर्चस्वाला पहिल्यांदाच धक्का देणारी सायना आणि तीच धरोहर पुढे चालवणारी सिंधू! उत्तम खेळ बघायला मिळणे एक आनंदाची बाब असते.
नागपूर ला या स्पर्धा बघायला जायची आमची जबरदस्त इच्छा होती. दोन दिवस तिथेच राहण्याची माझी आणि अवंती ची तयारी होती. पण ते जमलं नाही. मग एक दिवस जायचे ठरवले.
स्पर्धेच्या ठिकाणी आम्ही वेळेत पोहचलो. पटापट लंच आटोपून आमच्या जागेवर स्थानापन्न झालो. एवढे मोठ्ठे एअरकंडिश्नड बॅडमिंटन कोर्ट मी तरी पहिल्यांदा बघितले. 8,10 कोर्ट मावतील एवढे मोठे ते सहजच होते. तसेही बॅडमिंटन कोर्ट ची उंची जास्त असल्याने ते मोठेच असतात. पण हे जास्त मोठे वाटले. एअरकंडिशनचे मोठमोठी पाईप लाईन त्या ठिकाणी होती. हाॅल पूर्ण खचाखच भरलेला होता. पार्किंग मध्येच गर्दीचा अंदाज आला होता. पण ओळखीमुळे बसायला जागा चांगली मिळाली.
लाईट्स आणि ग्राऊंड तर फारच उत्तम होतं. शॉर्ट सर्किट मोठ्ठे मोठ्ठे टि. व्ही होते. प्रतिकात्मक मोठ्ठ शटल एका उंच जागी लावले होते. त्यावर सुरेख लायटिंग केली होती. इतकं छान दिसत होतं ते शटल की मॅचेस् संपल्यावर तिथे उभं राहून फोटो काढण्याचा मोह आवरला नाही. एकूणच सगळं वातावरण उत्साहवर्धक आणि जोशपूर्ण होतं. स्टार खेळाडूंना खेळतांना प्रत्यक्ष बघायला मिळणार हा आनंद प्रत्येकाच्या चेहऱ्यावर दिसत होता. प्रत्येकाची लगबग सुरू होती आयोजक, अधिकारी, इतर कर्मचारी, प्रेक्षक सगळे आपापल्यात व्यस्त होते.
ही स्पर्धा राष्ट्रीय स्तरावर अनिवार्य होती त्यामुळे सगळे खेळाडू आवर्जून आलेले होते. सायना नेहवाल, पी. व्ही सिंधू, के. श्रीकांत, एच एस प्रणॉय, कश्यप, शेट्टी,अश्विनी पोनप्पा वगैरे सगळे. आंतरराष्ट्रीय स्तरावर खेळायला ह्या स्पर्धेत सहभागी होणे आवश्यक होते.
अवंती ला हा इव्हेंट केवळ हौसेखातर दाखवायचा नव्हता तर हे सगळे खेळाडू या अव्वल स्थानावर पोहचण्यासाठी किती मेहनत घेतात आणि किती आवडणार्या गोष्टींचा त्याग करतात हे सप्रमाण दाखवायचे होते. अंगात कसब असून चालत नाही त्या खेळाप्रती निष्ठा आणि प्रचंड मेहनत तुमचं जीवन कसं बदलतं हे तिनी समजून घ्यावे असं वाटलं.
कोर्ट आणि त्यावरील वातावरण सगळे अनुभवत असतांनाच आमच्या थोडेसे पुढे एका खुर्ची कडे आमची नजर गेली आम्ही बघतच राहिलो. ती व्यक्ती दुसरी कोणी नसून सायना ची आई होती. अतिशय साधी. कुठलाही बडेजाव नाही कि मुलीचा स्टार खेळाडू असल्याचा तोरा नाही. अवंतीने मला आधी दाखवली बर सायना नेहवाल ची आई आहे पण मला वाटलं ही स्वतः चा थाट करेल तर अगदी आपल्यातली वाटावी इतका त्यांच्या वावर सहज होता. नंतर आम्ही छान फोटो काढले त्यांच्या सोबत. आप सायना की मम्मी हो न? त्या छान हसल्या आणि हो म्हणाल्या. अवंती कडे बोट दाखवून मी म्हटले ये हमारी सायना है।
Men's singles, men'doubles, mix doubles अशा सगळ्या एंट्री होत्या पण सगळे वाट बघत होते सायना आणि सिंधू च्या मॅचची. इतका मोठा सोहळा आणि राजकारणी मंडळी नाही असे तर कदापिही शक्य नव्हते, आणि ते ही तिथलेच मुख्यमंत्री असताना. मुख्यमंत्री त्यांच्या लवाजम्यासह वेळेत पोहचले. आता किती वेळ घेतात? या भितीने म्हणा किंवा कंटाळा येणार म्हणून पोटात गोळा आला. कारण सायना /सिंधू ची मॅच बघण्याची उत्सुकता. पण आमच्या सुदैवाने मुख्यमंत्री महोदयांनी लोकांचा कल ओळखून कार्यक्रम वेळेत आटोपला. आणि स्वतः देखील उत्सुकतेने मॅच बघत होते.
दोघी कोर्ट वर आपापल्या किट घेऊन आल्या. दोघींच्या फॅन्सने जोरदार स्वागत केले. टॉस करून मॅच ला सुरुवात झाली. विश्वास बसत नव्हता कि आम्ही खरचं मॅच बघतो आहोत. दोघींची सर्व्हिस, रिटर्न्स, स्मॅश, प्लेसिंग सगळंच अफलातून आहे. काय कंट्रोल आहे मनगटावर! एक जोरदार फटका मारते कि दुसरी अलगद नेट जवळ शेटल ठेवते. एक फुल टॉस मारते तर दुसरी क्रॉसकोर्ट स्मॅश मारते. स्पॉन्सर्स ने प्रेक्षकांना क्लॅपिंग बलून स्टीक स्पॉन्सर्स वाटल्या होत्या. जिला पॉइंट मिळेल तिचे फॅन्स जोरजोरात त्या स्टिक वाजवून दोघींना चिअरींग करीत होते. बॅडमिंटन हा जरी शारीरिक खेळ असला तरी तो डोक लावून खेळावा लागतो. प्रतिस्पर्धी च्या हातात शेटल जाऊ न देता खेळावे लागते. बघतांना असं वाटतं की किती सोपा गेम आहे पण जेव्हा खेळून बघतो तेव्हा लक्षात येतं की दमवणारा गेम आहे. शारीरिक क्षमतांबरोबरच मानसिक क्षमतांचा कस लागतो. डोकं थंड ठेवून कसे खेळायचे याचे सुध्दा प्रशिक्षण या स्टार खेळाडूंना दिलेले असते. हा मानसिक खंबीरपणा रोजच्या जीवनात पण खूप कामी पडते.
चुरशीच्या सामन्यात सायना जिंकली. अनुभव आणि नशीब दोन्ही तिच्या सोबत होते. मॅच संपल्यावर बक्षीस वितरण समारंभ सुरू होईपर्यंत जो काही थोडा वेळ लागतो त्या वेळात सायना नेहवाल सुरक्षा रक्षकांच्या कड्यात खुर्चीवर बसली होती. कोणीही फॅन्स तिच्या जवळपास जाऊन फोटो किंवा आॅटोग्राफ घेऊ शकत नव्हते. सिंधू पण अशीच सुरक्षा रक्षकांच्या कड्यात खुर्चीवर बसली होती. या उलट के. श्रीकांत मस्त सगळ्या प्रेक्षकांमध्ये मिसळत होता. छान फोटो काढून घेत होता. मस्त एन्जॉय करत होता. या खेळाडूंचे प्रशिक्षक, नॅशनल कोच आंतरराष्ट्रीय ख्याति चे पी. गोपीचंद हे पण प्रेक्षकांमध्ये छान मिसळत होते. फोटो काढू देत होते.
बक्षीस समारंभ पटकन झाला पण आणि दोघी तिथून हॉटेल वर गेल्यासुध्दा! पण आम्ही मात्र त्या वातावरणात बरेच रेंगाळलो. ते भारलेपण नंतरही आमच्यात बरेच दिवस राहिले. सायना, सिंधू ची मॅच आम्ही याची देही याची डोळा बघितली हे आमच्या बॅडमिंटन च्या गृपमध्ये नंतर बरेचदा चर्चेत असायचं.
No comments:
Post a Comment