Wednesday, August 14, 2019

एक चौक, दोन अनुभव

सकाळी अकराची वेळ. बस स्टँडजवळच्या चौकात नेहमीप्रमाणे भरपूर रहदारी.
प्रत्येकच जण प्रचंड घाईत. आणि चौकात पोहचत नाही तोच लाल सिग्नल लागला. कोणी
मनातल्या मनात चुकचुकत तर कोणी मनातल्या मनात चार शिव्या हासडत करकचून ब्रेक
दाबला. तेवढ्यात झूप झूप करत मागून एक बाईक आली. तिच्यावर तीन तरुण बसलेले.
सिग्नलची पर्वा न करता त्यांनी बाईक दामटली. क्षणार्धात ती बाईक चौक ओलांडून दिसेनाशी
झाली. मागे राहिला तो त्या तरुणांचा विजयी चित्कार आणि त्यांनी आम्हा नियम पाळणाऱ्या
लोकांकडे पाहून टाकलेला तुच्छतादर्शक कटाक्ष! त्यांच्यामुळे एक सायकलवाला धडपडला, एका
बाजूने पायी चालत जाणारे दोन तीन म्हातारे अडखळले, मुलीला शाळेत सोडायला स्कूटरवर
निघालेली एक महिला दुसऱ्या एका स्कूटरस्वार पालकावर आदळता आदळता जेमतेम
बचावली. वाहतूक पोलीस (नेहमीप्रमाणे) एका फळविक्रेत्याशी कसलीतरी गहन आणि
आंतरराष्ट्रीय महत्त्वाची चर्चा करत असल्यामुळे त्याने (नेहमीप्रमाणेच) हे सर्व पाहून न पाहिलेसे
केले आणि तेवढ्यात हिरवा दिवा लागल्यामुळे आम्ही आपापल्या रस्त्याला लागलो.

दुसऱ्या दिवशी पुन्हा तीच वेळ, तोच चौक आणि लालच सिग्नल. आता तीन मुली एका
स्कूटरवर आल्या. चेहरे स्टोलने झाकलेले. स्कूटर चालवणारी मागे वळून बोलण्यात दंग,
मधलीची दूरवर काहीतरी शोधत असल्यासारखी भिरभिरती नजर आणि मागची पहिलीच्या
बोलण्यात गुंतलेली. या चौकात या वेळी सिग्नल असतो वगैरे क्षुद्र विचार त्यांच्या मनाला
शिवलेही नसावेत. त्यामुळे मागे बघून बोलता बोलता आपण लाल सिग्नलला न जुमानता गाडी
पुढे टाकलीय याची जाणीव वगैरे असण्याचे कारण नाही. गप्पा सुरु असल्याने वेग जरा कमी
होता. त्यामुळे तर रहदारीला जास्तच अडथळा आला. एक मध्यमवयीन बाईकवाला
त्यांच्यावर आदळला. तोही खूप वेगात नसल्यामुळे मुली पडल्या तरीही कोणाला दुखापत वगैरे
झाली नाही. तो लगेच थांबला. तशी त्या ‘ओ काका, मुलींकडे पाहत चालण्यापेक्षा रस्ता पाहत
जा जरा’ वगैरे बोलू लागल्या. चोराच्या ह्या उलट्या बोंबा पाहून तोही संतापला. लोक गोळा
झाले. नेहमीप्रमाणे सिम्पथी मुलींच्याच बाजूने होती. चौकातली वाहतूक खोळंबली आणि
पोलीसदादाला आपली जागतिक महत्त्वाची चर्चा सोडून यावं लागलं. त्यामुळे तो सर्वांवरच
संतापला. एकेकाला आत टाकायची भाषा करू लागला. (वाहतूक पोलीसाने सामान्य
नागरिकाला कोणताही गुन्हा केलेला नसताना असं ‘आत टाकणं’ हे कायद्यात बसतं का, वगैरे
विचार न करताच) वर्दीला घाबरून बघे पांगले. आता ‘आपण विदाऊट लायसन्स, ट्रिपल सीट
जाताना सिग्नलही तोडलाय’ हे लक्षात आल्याने त्या मुलींनी त्या पोलीसला ठेवणीतल्या मधाळ
आवाजात ‘थँक्यू सर’ म्हणत काढता पाय (की चाक!) घेतला. तो पोलीस त्या आभाराच्या

भाराखाली दबून भारावलेल्या नजरेने त्या गेल्या त्या दिशेकडे बघत राहिला. बाईकवाला
केव्हा निघून गेला, कुणास ठाऊक!

No comments:

Post a Comment